W zgodzie z kodeksem pracy ubranie robocze powinno być dostarczone przez pracodawcę wszystkim tym pracownikom, których prywatne ubranie mogłoby się zniszczyć w trakcie wykonywania pracy. Zarówno za ubranie, jak i buty robocze płaci pracodawca i powinien jej wymieniać pracownikowi każdorazowo, gdy się zużyje. Zasadniczo ubranie robocze otrzymują pracownicy fabryk i wszyscy ci, którzy wykonują obowiązki fizycznie.
Pracownicy, którzy pracują w biurach nie otrzymują specjalnej odzieży. Pracodawca za to może ująć w regulaminie pracy, w jaki sposób należy ubierać się do pracy. Może zastosować zapis, że powinien być to strój elegancki i pracownicy muszą się do tego dostosować. W niektórych wypadkach pracodawca zagwarantujea także pracownikom kaski robocze. Te potrzebne są wtedy, gdy pracownik pracuje na wysokościach albo w pobliżu pracują dźwigi, z których może coś spaść. W praktyce wszyscy pracownicy na budowach muszą nosić kaski. Pracodawca, a poprawnie bezpośredni przełożony, nie może dopuścić do pracy pracownika, który odmówi założenia ubrania roboczego. Pracownik nie otrzymuje wtedy wynagrodzenia i nieobecność może być potraktowana jako nieusprawiedliwiona. Pracodawca powinien zapewnić również pranie i czyszczenie chemiczne ubrania roboczego. O ile na terenie zakładu nie ma pralni i pracownicy zabierają ubrania do wyprania do domu, pracodawca musi im ponadto zapłacić tzw. ekwiwalent za pranie. Zwykle nie są to bardzo duże kwoty i nie przekraczają 50 złotych miesięcznie, niemniej jednak pracodawca jest zobowiązany do wypłacania ekwiwalentu.
Zobacz: ubranie robocze.
